Pojawiła się pierwszy raz tuż po narodzinach królewskiej córki i choć przepędzana czarami i miłością rodziny, nie dawała za wygraną. Nie, oprócz klątwy rzuconej na pierwszym przyjęciu, nie okazywała szczególnej niechęci, potrzeby uśmiercenia, czy zaklęcia dziewczynki. Ona po prostu była. I cały zamek stawał się chłodny i ospały. A po każdej wizycie Królewna miała koszmary.
Śniła ból, smoki, zajadłe psy i śmierć rodziców i siostry. Śniła długie warkocze wijące się jak węże, które wypadały ze ścian z impetem, jak atakujące kobry. Śniła stalowe dłonie łapiące jej małe stopy w korytarzach zamku.Śniła Królową Matkę i Księżniczkę Siostrę, których stalowe dłonie nie zwalały z nóg. Matka i Siostra chcąc ratować Królewnę od zguby podrzucały jej małe ciałko wyżej i wyżej, a tam.. z sufitu znów wyskaiwały wężowe warkocze. śniła pustkę po śmierci rodziny.
Taka malutka a śniła sny starców.
Teraz jednak nie przyszła. Może klątwa straciła moc, zastanawiali się rodzice, może ktoś ją w końcu zgładził, mówili między sobą magowie i wróżki, może poszła precz do piekła, splunęła ochmistrzyni.. Każdy miał nadzieję, że to koniec, że od dziś, od siódmych urodzin Królewna będzie bezpieczna. Każdy chciał w to wierzyć. Wierzyli. Spokojnie rozeszli się do swych zajęć. Jednak nie wszyscy.
Niania.. Tylko ona wiedziała, że ten spokój jest pozorny, oddech płytki, śmiech urwany przed echem. I to na długo przed balem. Wiedziała też, że nie zdoła uchronić królewny przed nawałnicą. Nie zawsze będzie obok niej. Długo myślała co dać dziewczynce, w jakie uzbroić słowa, jaki talizman zrobić, by obroniła się gdy przyjdzie czas.
...
- Mam dla ciebie dwa prezenty kochanie - Niania pogładziła Królewnę po jasnych kosmykach
- "Jakie, jakie?" - mimo zmęczenia Królewna poderwała się z posłania podekscytowana.
- Cierpliwości - zaśmiała się kobieta i wyjęła z górnej szuflady masywnej komody kawałek płótna złożony na czworo.Królewna rozłożyła materiał.
- Makatka - szepnęła - Makatka z moim snem - spojrzała na Nianię. Ta pokiwała głową. Królewna często miała też inny sen. Sen-obraz. A na nim płacząca wierzba z zanurzonymi w sadzawce witkami. Wszystko przykryte jest mgłą, otulone zimową barwą choć bezsłoneczną. A jednak ten sen była dla Królewny ważny, przychodził zawsze po koszmarach. Był wytchnieniem. Królewna wygładziła ręcznie przez Nianię wyhaftowany obrazek.
- Dziękuję, czasem już zapominam ten sen.
- "Czas na drugi prezent maluchu" - Niania usiadła przy poduszce. - "Zapamiętaj tę historię Królewno".
- " - Hej ho, hej ho, do pracy by się szło, hej ho hej ho hej ho hej ho heeej hoooo, hej ho!" Pamiętasz, jak niejednokrotnie słyszałaś tę piosenkę i nie wiedziałać skąd dochodzi? otóż, tuż przed Twoim urodzeniem drużyna siedmiu krasnoludków przemykając wśród traw szła do naszego zamku. Los wysłał ci je w urodzinowym prezencie.
Na czele szedł Mędrek. Opiekuje się twoimi myślami.
Zaraz za nim Śpioszek, to strażnik twojego odpoczynku i wytchnienia.
Trzeci, w zielonej czapce to nieporadny Gapcio. On pomoże ci smiać się z siebie, gdy będziesz zbyt poważna, odetchnąć głębiej przy będziesz zmęczona. Zaraz z nim pod rekę maszeruje Śmieszek, to dwóch najlepszych kompanów. Śmieszek dba nie tylko o twój humor, ale o radość serca, przyda ci się Królewno, w godzinie próby.
Przedosotatni to Apsik. Wcale nie na katar. On jest tarczą twego zdrowia.
Ostatni najważniejszy to Gburek. Pod tym imieniem kryje się najwyższy rozsądek. Będzie twoim niezastapionym nauczycielem.
Cała kompania będzie z tobą póki będziesz o nich dbać i pamiętać. Rozmawiaj z nimi, troszcz się o nich, pamiętaj.."
- A co się stanie, gdy kiedyś o nich zapomnę? - Królewna wtuliła się w spódnicę Niani
- "Ci.. śpij spokojnie Królewno.." - Niania zapatrzyła się w płomień świeczki. Za oknem zahuczała młoda sowa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz